nie pytać

nie pytać
nie pytać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, nie pytaćam, nie pytaća, nie pytaćają {{/stl_8}}{{stl_7}}'nie interesować się czymś, nie dbać o coś, nie zważać na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gdy spotykał ładną dziewczynę, nie pytał o nic, natychmiast proponował jej małżeństwo. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • nie pytać się — {{/stl 13}}{{stl 7}}to samo co nie pytać: Gdy kogoś lubię, nie pytam się o jego poglądy polityczne. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pytać — ndk I, pytaćam, pytaćasz, pytaćają, pytaćaj, pytaćał, pytaćany 1. «zwracać się do kogoś w formie wymagającej odpowiedzi w celu uzyskania jakiejś informacji, wiadomości, zezwolenia na coś; informować się, indagować, zapytywać» Pytać o drogę, o… …   Słownik języka polskiego

  • zgoda — ż IV, CMs. zgodzie, blm 1. «stan, w którym nie ma zatargów, kłótni, konfliktów; harmonia, pogodzenie się, pojednanie, porozumienie» Braterska zgoda. Żyć w zgodzie z kimś. Podać rękę na zgodę. Był skłonny do zgody. W domu zapanowała nareszcie… …   Słownik języka polskiego

  • proweniencja — ż I, DCMs. proweniencjacji; lm D. proweniencjacji (proweniencjacyj) książk. «pochodzenie» Człowiek o tajemniczej proweniencji. Nie pytać o proweniencję czegoś. Niezbyt chlubna proweniencja. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • przez — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku» 1. «będący wykładnikiem relacji przestrzennej między wykonawcą czynności a początkiem i końcem drogi ruchu lub między wykonawcą czynności a przeszkodą… …   Słownik języka polskiego

  • Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

  • pytanie — n I 1. rzecz. od pytać. 2. lm D. pytanieań «zdanie (lub równoważnik zdania) mające intonację pytajną, wypowiedziane w zamiarze dowiedzenia się czegoś, uzyskania zezwolenia na coś itp.» Niedyskretne, nieśmiałe, obcesowe, podchwytliwe pytanie.… …   Słownik języka polskiego

  • droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska …   Słownik języka polskiego

  • nowina — ż IV, CMs. nowinanie; lm D. nowinain 1. «nowa, nie znana, często niespodziewana wiadomość, wieść» Ciekawa, dobra, zła, miła, pomyślna, radosna, smutna, ważna, wielka nowina. Najświeższe nowiny dnia. Nowiny z szerokiego świata. Garść, lawina nowin …   Słownik języka polskiego

  • się — 1. «zaimek zwrotny będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie lub będący formą dopełniacza, używany rzadko, tylko przy czasownikach zaprzeczonych» Widział się w lustrze. rzad. Nie widział się na tym… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”